Η Καλαμπάκα απ' την καλή κι απ' την ανάποδη (Μέρος 2ο)

Μέρος 2ο: Ο πιο ωραίος παράξενος λόφος

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η Καλαμπάκα είναι ένα μέρος με ομορφιές κρυμμένες, που ξεφεύγουν από τα μάτια του απλού τουρίστα, που έρχεται στην περιοχή μόνο για τα Μετέωρα, τα κοψίδια και τις καφετέριες. Εντάξει καλά είναι κι αυτά, αλλά τότε γιατί να πάει κανείς σ' ένα μέρος αν δεν έχει σκοπό να το εξερευνήσει έστω και λίγο; Να κάνει μια βόλτα στα στενά, για παράδειγμα ή να πεζοπορήσει προς τα Μετέωρα αντί να πάει με το αυτοκίνητο. Παρ' όλα αυτά, η Καλαμπάκα έχει κάτι πιο απλό, που κάνει “μπαμ” και και προκαλεί την εξερεύνηση.

Πρόκειται για ένα καταπράσινο λοφάκι στην βόρεια έξοδο της πόλης (προς Ιωάννινα), στην κορυφή του οποίου στέκεται από το 1987 το παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία. Η διαδρομή ως εκεί είναι πολύ απλή, ακολουθώντας είτε την οδό Πίνδου, είτε την οδό Ιωαννίνων που οδηγούν στη βόρεια έξοδο της πόλης. Στα αριστερά αυτής της εξόδου, ο λόφος ορθώνεται μπροστά στον επισκέπτη. Είναι πλούσιος σε πανύψηλα και φουντωτά δέντρα από την βάση του έως τα κυπαρίσσια της κορυφής του. 

Στην πλευρά του δρόμου που αντιστοιχεί στο ρεύμα εισόδου στην πόλη, διακρίνεται ένα λιθόστρωτο δρομάκι ανάμεσα σε έναν περιφραγμένο χώρο και σε ένα σπιτάκι που χρησιμοποιείται για περιβαλλοντικούς σκοπούς. Το ανηφορικό αυτό δρομάκι είναι βυθισμένο στα καταπράσινα δέντρα που – ιδιαίτερα την άνοιξη και το καλοκαίρι - προσφέρουν ιδανική σκιά και δροσιά σε ζεστές μέρες. Αλλά και το φθινοπωρινό τοπίο με τα πεσμένα καφετιά φύλλα ή το χειμερινό με το στρωμένο χιόνι και τα παγωμένα ρυάκια είναι ότι πρέπει!

Το δρομάκι μετά από λίγα μέτρα κάνει μία μικρή στροφή που βρίσκεται στην άκρη των δέντρων. Ένα παγκάκι βρίσκεται εκεί και δίνει την ευκαιρία για λίγη ξεκούραση. Αν βέβαια κανείς προχωρήσει πιο πέρα από το δρομάκι (με λίγη προσοχή πάντα) μπορεί να φωτογραφήσει την υπέροχη θέα των Μετεώρων και της Καλαμπάκας.

Μετά τη στροφή, το δρομάκι συνεχίζει να ανεβαίνει το λόφο, βυθιζόμενο ξανά μέσα στα καταπράσινα δέντρα. Η μαγεία της φύσης βέβαια παραμένει το ίδιο ωραία όπως πριν την πρώτη στροφή. Σε πολύ λίγα βήματα έρχεται και η δεύτερη και τελευταία στροφή, η οποία αποκαλύπτει το κάτασπρο εκκλησάκι κάτω από τα πανύψηλα κυπαρίσσια. Ο επισκέπτης έχει πλέον φτάσει στην κορυφή του λόφου. Απέναντι από το εκκλησάκι υπάρχει και μία βρύση, στην οποία δροσίζονται όλοι όσοι ανεβαίνουν το λόφο.

Στο εκκλησάκι ο επισκέπτης μπορεί να ανάψει ένα κεράκι και να προσκυνήσει την εικόνα του Προφ. Ηλία που βρίσκεται εκεί. Δύσκολα βέβαια θα δει κάποιος το εκκλησάκι να λειτουργεί πέρα από τις ημέρες που πανηγυρίζει (19 και 20 Ιουλίου δηλαδή). Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός πως πρόκειται για ένα από τα πιο ωραία και γραφικά εκκλησάκια αυτής της πόλης.

Ποια όμως είναι όλα αυτά που κάνουν αυτό το λόφο παράξενο αλλά και συνάμα υπέροχο. Το πρώτο έχει ήδη τονιστεί. Ο λόφος προσφέρει ιδανική θέα στα Μετέωρα, στην Καλαμπάκα και στο Θεσσαλικό κάμπο από βορρά προς νότο. Δεύτερον, ένα από τα παράξενα είναι ότι πλησίον του ναΐσκου βρίσκονται διάφορα... δορυφορικά πιάτα που προφανώς είναι τοποθετημένα εκεί για να ενισχύουν το σήμα κινητής τηλεφωνίας. Και τρίτον, ένα άλλο παράξενο. Κάτι που συμβαίνει σπάνια σε λόφο με εκκλησάκι στην επαρχία. Το Wi-Fi είναι δωρεάν. Απλά χρειάζεται μια σύνδεση στο “Kalampaka Wireless 3” όσο κάποιος κάθεται σ' ένα από τα παγκάκια που υπάρχουν απέναντι από το εκκλησάκι.

Πρέπει όμως να προστεθεί και κάτι ακόμα. Όταν κάποιος βρίσκεται στην κορυφή του λόφου του Προφήτη Ηλία, είτε είναι μόνος του είτε με συντροφιά, νιώθει το χρόνο να σταματά, τις έγνοιες να χάνονται και τα προβλήματα να φεύγουν. Το δροσερό καλοκαιρινό αεράκι μαζί με την υπέροχη Μετεωρίτικη θέα κάνουν τον επισκέπτη να μη θέλει να φύγει, να κάτσει εκεί για ώρες. Εκεί δεν υπάρχουν ούτε προβλήματα, ούτε στενοχώριες, ούτε έγνοιες. Έστω και προσωρινά όλα αυτά στον “Αϊ-Λιά” εξαφανίζονται. Αλλά ακόμα κι αν δεν εξαφανίζονται, υπάρχει η βρύση, το εκκλησάκι, η θέα και το δωρεάν Wi-Fi...

Το τρίτο και τελευταίο μέρος έρχεται σύντομα...