Πάνε αρκετοί μήνες από την τελευταία φορά από την οποία είχα βρεθεί να γράφω το λαοφιλές αυτό άρθρο στους προσφιλείς μου(ο θεός να κάνει μερικούς από αυτούς) συμμαθητές μου. Σαφώς και έχουν συμβεί πολλά από τις 24/2, αλλά, εγώ είμαι εδώ για να παρουσιάσω μερικά από αυτά. The Headlines:
Σφοδρές οι αναταράξεις στο α-πολιτικό σύστημα όπου τώρα ασχολούνται όλοι με την επερχόμενη αναδιάρθρωση(που όντως θα μας καταστρέψει, μόνο που δεν ξέρουμε πότε θα γίνει!) και το σκάνδαλο με το υποβρύχιο που γέρνει κάπως σαν το σήμα του ALPHA. Πρωταθλητής Ελλάδος στο ποδόσφαιρο ο ΘΡΥΛΟΣ με 16 γκολ στις τελευταίες 4 αγωνιστικές και κυπελλούχος Ελλάδος η Α.Ε.Κ. με 16 γκλόπ στις τελευταίες 144 μετωπικές με τα Μ.Α.Τ.! Όσο για την επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων, αποφάσισε να στραφεί στους… Έλληνες(γιατί οι μαύροι τελείωσαν)! Επανήλθαν ελάχιστο καιρό μετά τη συγγραφή του άρθρου τα κανονικά δρομολόγια των Μ.Μ.Μ. αν και τώρα σχεδιάζονται νέες κινητοποιήσεις… Ας τελειώσουν οι εξετάσεις μας και μετά κάντε ότι θέλετε! Έγινε και βασιλικός γάμος κιόλας στην Αγγλία, με την αδερφή της νύφης να κάνει, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, πολλούς εργένηδες να τρέχουν στο Λονδίνο για να την κατακτήσουν! Όμως, καλοί μου άνθρωποι, δεν είναι δυνατόν να βγάλω έξω από αυτή τη στήλη και να περάσω στα αζήτητα, την απώλεια του Θανάση Βέγγου(1927-2011), που πολλοί από μας μπορεί να μην τον γνωρίσαμε από τις ταινίες του αλλά μόνο από τις λίγες του δημόσιες εμφανίσεις κατάφερε να μπει μέσα στις καρδιές μας και να μας κάνει να τον αγαπήσουμε σαν να είναι δικός μας άνθρωπος… Αναπαύσου εν ειρήνη, καλέ μου άνθρωπε…
Όσον αφορά τα σχολικά γεγονότα, δεν μπορώ να βγάλω έξω και τις 2 θεατρικές παραστάσεις που έλαβαν χώρα στο υπερσύγχρονο αμφιθέατρο του σχολείου μας. Σίγουρα θα καταλάβατε ότι ένας από τους ηθοποιούς που έπαιξε στην πρώτη παράσταση, δεν έπαιξε στην δεύτερη. Όχι, δεν τον έδιωξαν οι «υπεύθυνοι», έφυγε από μόνος του για να προστατέψει το χαρακτήρα του, το μαθητικό του προφίλ, την αξιοπρέπειά του, και να εξασφαλίσει, επιτέλους, λίγη ψυχική ηρεμία την οποία καθ’ όλη αυτή τη χρονιά στερήθηκε λόγω προσωπικών του υποθέσεων. Και θέλω να ρωτήσω και κάτι άλλο: Τον ηθοποιό που έπαιξε στη 2η παράσταση, του ασκήσατε τέτοια πίεση όση ασκήσατε στον προηγούμενο; Γιατί μόνο τα ρούχα που φορούσε ο 2ος ηθοποιός υποδεικνύουν το αντίθετο…
Επόμενο θέμα, είναι η ανεύρεση του «ιερού χόρτου» στην ΙΕΡΗ αίθουσα του Β’3. Γνωστό έχει γίνει το θέμα στο 1ο Γ.Ε.Λ., αλλά δεν είδα καμία μα ΚΑΜΙΑ αντίδραση, έστω υποψία αντίδρασης από το γραφείο της διεύθυνσης. Τι συμβαίνει εκεί μέσα, τελοσπάντων; Μια μαχόμενη και ενεργή διεύθυνση θα έβαζε αποβολή σε όλο το τμήμα! Ούτε ωριαία δεν μπήκε όμως εκεί! Κι αφού λέτε πως δεν γνωρίζετε τον υπεύθυνο για αυτό το «χόρτο» γιατί δεν βάλατε αποβολή σε όλους μας; Αυτός που είχε τα αρχ.… να φέρει το δηλητήριο αυτό μέσα στην τάξη, θα είχε τ’ αρχ.… να πει πως το έκανε κιόλας! Αρχές Απριλίου όμως, να λέμε και τα καλά αυτού του τμήματος εκτός από το να «τα χώνω» στους μαθητές αυτού, οι τελευταίοι κατάφεραν να καθαρίσουν το πάτωμα! Μπράβο, άντε και του χρόνου να καθαρίσετε τους τοίχους!
14 Απρίλη 2011! Ζελέ στα μαλλιά, τον Mr. Brightside των Killers στο ραδιοφωνάκι και… φουλ για Αίγινα! Πάρα πολύ ωραίο νησί με πάρα πολύ ωραία πλακόστρωτα δρομάκια και με τον σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο όπου ο Κος Μητροπέτρος κατάφερε να παγώσει ένα ολόκληρο σχολείο και να το κάνει να ακούσει για τα γεωμετρικά επιτεύγματα των προγόνων μας, και τα πολύ ωραία διαστήματα που πέρασα με μαθητές οποιασδήποτε τάξης μιλώντας μαζί τους, σπάζοντας πλάκα και σχολιάζοντας τη μαύρη και ζοφερή παρένθεση που στιγμάτισε την εκδρομή και γενικότερα το σχολείο μας εκείνη τη μέρα. Όλοι μιλούσαν και μιλούν ακόμα για τους 3 μαθητές που πάλεψαν με αλλοδαπούς και βρέθηκαν στο κρατητήριο του αστυνομικού τμήματος. Σα δε ντρέπονται λίγο! Μα τι άλλο να πω; Και για την κατάληψη και για οποιοδήποτε θέμα έχω μιλήσει, η φωνή μου ταυτίζεται με αυτήν του «βοώντος εν τη ερήμω»
Ακόμα και με αυτό – που πολλοί θα ήθελαν για προσωπικό τους όφελος να αποσιωπούσα – που συνέβη την επομένη της εκδρομής και πρέπει να το ξέρει πολύς κόσμος κατά τη γνώμη μου, το Δεκαπενταμελές συμβούλιο εκλεγμένων(από την Α’ κυρίως)μαθητών με τις γνωστές διαδικασίες που ανέφερα ξανά στα Εκλογικά Στιγμιότυπα, μετά από την 5λεπτη συνέλευση που πραγματοποίησαν έκατσαν στην αίθουσα του Β’3 και τη μετέτρεψαν σε θάλαμο καπνιστικών αερίων τύπου Auschwitz και ξέσπασαν στον κόκκινο φιλαράκο μου, που μ’ έχει βοηθήσει σε πολλά πράγματα στη μέχρι τώρα σχολική μου σταδιοδρομία. Αυτό έχω μόνο να πω: ΚΡΙΜΑ! Κρίμα που αντί να "ψηφίζουμε" όλοι εμείς ανθρώπους που μπορεί να μην είναι εντελώς Πώποτες σαν κι εμένα, αλλά να έχουν λίγο ήθος μέσα τους και να έχουν έστω την ελάχιστη αίσθηση του μέτρου ώστε να προστατέψουν τους μαθητές που τους εμπιστεύτηκαν, κάνουμε το αντίθετο! Όχι πως αν ήμουν εγώ στα πράγματα, θα έπαιρνα όρκο ότι θα ήμασταν καλύτερα ή χειρότερα, αλλά δεν θα ήθελα ποτέ να δω το σχολείο σε τέτοια χάλια! Προς θεού!
16 Απρίλη 2011! Η βαλίτσα είναι έτοιμη. Εγώ ντυμένος όπως θα ήθελα να είμαι ντυμένος για να προετοιμαστώ για τη θεσσαλική ψύχρα. Πάω Καλαμπάκα! Πάω σε όλους αυτούς που με γνώρισαν αλλιώτικο ως μικρό παιδί και αλλιώτικο ως 17χρονο και με συμπάθησαν και με τις 2 μου πλευρές. Πάω στους δικούς μου, που μαζί με το Θεό θα με παρηγορήσουν για το μαρτύριο που περνάω καθημερινά εν Αθήναις. Πάω στα Μετέωρα, όπου μόνο εκεί νιώθω ψυχικά ολοκληρωμένος! Κάποιος βέβαια άμυαλος θα ρωτούσε: «Αφού περνάς τόσο ωραία εκεί, τότε γιατί δεν πας μόνιμα εκεί;» Η απάντηση θα είναι: «Γιατί δεν έχω πλέον τη δύναμη ν’ αλλάξω τόσο ριζικά τη ζωή μου. Έχω όμως τη δύναμη να φύγω και να δοκιμάσω την τύχη μου κάπου μακριά, όπου παρόν και παρελθόν δεν θα έχουν καμία σχέση». Αυτό ακριβώς το πράγμα είναι και αυτό που θα κάνω ξεκινώντας από του χρόνου. Ναι αγαπητοί συμμαθητές. Τα Στιγμιότυπα δεν θα βρίσκονται υπό τη στέγη της ΟΝΕΙΡΟΖΟΥΜ από Σεπτέμβρη. Γι’ αυτό το λόγο κι επειδή κάποιοι ίσως να μην ψάξουν καν στο Facebook να βρουν το επόμενο άρθρο που θα βγει από αυτή τη στήλη θα ήθελα να ευχαριστήσω για την υποστήριξή τους: Την οικογένειά μου που στηρίζει κάθε κίνησή μου και μου δίνουν τη γνώμη τους για κάθε τι που γράφω. Όλους μου τους φίλους που με ανέχτηκαν και με ανέχονται, προεξαρχόντων των: Che του Λαρισαίου που μου πρόσφερε πολλές στιγμές γέλιου και συμβουλών που άκουσα ουκ ολίγες φορές, των α’ και β’ απουσιολόγων του Β’2, με τους οποίους είχα και έχω(κι ελπίζω, θεού θέλοντος, να έχω και στο μέλλον) πολλές ωραίες συζητήσεις, ευτράπελα, και καλή παρέα, δηλαδή μια όαση στη γκρίζα πρωτεύουσα. Προπάντων όμως, θέλω να ευχαριστήσω και τους κυρίους Ιγνατιάδη και Παππά και την κυρία Βαρθαλίτου, που μου έδωσαν την ευκαιρία να εκφράσω τις απόψεις μου μέσω αυτής εδώ της σχολικής εφημερίδας και να πω με πλάγιο τρόπο στους συνομηλίκους μου ότι όλοι πρέπει να είμαστε ενεργοί άνθρωποι, ανεξαρτήτου ηλικίας, ιδεολογίας, και μυϊκής δύναμης.
Καλή τύχη σε όλους σας!
Βασίλειος Ν. Μπλέτσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου