Δύο χρόνια μετά το μαύρο, μία από τις χειρότερες μέρες στη ζωή όλων μας, η ΕΡΤ επανήλθε σε όλους τους δέκτες μας, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς. Το δε απόγευμα της 11ης Ιουνίου 2015, διοργανώθηκε μια μεγάλη γιορτή στην αυλή του Ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής, με τη συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών που μάγεψαν τον κόσμο με τις μουσικές και τις φωνές τους. Και ήταν γιορτή και όχι μνημόσυνο, όπως γράφουν μερικοί.
Αυτό το μαρτυρούν οι φάτσες όσων είχαν βρεθεί σ' αυτή την εκδήλωση, οι οποίες ήταν όλες χαρούμενες, αν εξαιρέσεις βέβαια την ώρα που οι συγκεντρωμένοι για το συλλαλητήριο, έκαναν πορεία προς την είσοδο της ΕΡΤ, την ώρα που τα ανασυσταθέντα Μουσικά Σύνολα, έδιναν το πρώτο τους ρεσιτάλ στη σκηνή.
Έτσι ξεκίνησε η βραδιά, λίγο μετά τις οκτώ. Τα Μουσικά Σύνολα, ξεκίνησαν με τον εθνικό ύμνο(μία από τις ωραιότερες εκτελέσεις του που έχω ακούσει) και συνέχισαν με διάφορες μελωδίες τις κλασικής μουσικής, ενώ έκλεισαν με το τελευταίο μέρος του "Άξιον Εστί".
Στις εννέα ακριβώς, "έπαιξε" στη γιγαντοοθόνη που είχε στηθεί η έναρξη του πρώτου κεντρικού δελτίου της επανασυσταθείσας ΕΡΤ. Ο παρουσιαστής του δελτίου, ο Πάνος Χαρίτος καταχειροκροτήθηκε από τον κόσμο με το που εμφανίστηκε στην οθόνη. Και κατά την ταπεινή μου άποψη η επιλογή του, παρά το χθεσινό τρακ, ήταν απολύτως εύστοχη.
Έπειτα, η μουσική βραδιά συνεχίστηκε με τους σοπράνο(ελπίζω να μην κάνω λάθος) της Λυρικής, τους πολύ καλούς Encardia, o Νίκος Ζιώγαλας που μας υπενθύμισε πως απλά "πέρασε η μπόρα" και ο Απόστολος Ρίζος.
Τα τελευταία κομμάτια της συναυλίας για μένα ήταν ο Θάνος Μικρούτσικος με τον Κώστα Θωμαΐδη και την Αφροδίτη Μάνου. Η ποιότητα της μουσικής τους και της φωνής τους ήταν αδιαμφισβήτητη και ήταν αυτή που με κρατούσε στο Ραδιομέγαρο παρά το προχωρημένο της ώρας(η διαδρομή από Αγία Παρασκευή μέχρι τη Δραπετσώνα είναι κάπως μεγάλη). Μετά την υποχρεωτική, λόγω ΜΜΜ αποχώρησή μου, αποδείχθηκε ότι το καλύτερο το έχασα. Γιατί ο πρόεδρος της ΕΡΤ, ο Διονύσης Τσακνής ανέβηκε στη σκηνή και τραγούδησε καταχειροκροτούμενος, ενώ αργότερα ανέβηκε και ο πρωθυπουργός στη σκηνή και είπε δυο λόγια κι αυτός.
Η διαδρομή μου προς το σπίτι ήταν και αυτή στολισμένη με ωραίες μουσικές. Πριν μπω στο μετρό άκουσα λίγο τον Κώστα Λειβαδά, ενώ από το Μοναστηράκι και μετά άκουσα και την Ελένη Τσαλιγοπούλου και την ορχήστρα του Χρήστου Λεοντή.
Γυρνώντας στο σπίτι ένιωσα τη μεγαλύτερη ζεστασιά που έχω νιώσει ποτέ μου. Ήταν η ζεστασιά μιας από της καλύτερες ημέρες της ζωής μου. Ελπίζω και μακάρι η ΕΡΤ να είναι εκτός απ' όλα τ' άλλα και αυτές οι βραδιές. Και μην ανησυχείτε, εδώ θα 'μαι και για τ' άλλα...
