Οι προεκτάσεις ενός μεγάλου ΟΧΙ...

Ο κόσμος είπε χθες (Κυριακή 5/7) ένα μεγάλο όχι στην πρόταση των δανειστών με ποσοστό 61,3% έναντι του 38,7% που επέλεξε να ψηφίσει ναι. Ένα τέτοιο ποσοστό στο όχι όμως, νομίζω πως κανείς δεν το περίμενε. Ίσως να το πίστευε, να το ήλπιζε, αλλά να το περιμένει όχι.

Αυτό με βάζει σε σκέψεις περί του πώς επήλθε το όχι μετά από μια δύσκολη εβδομάδα για τη χώρα μας(capital controls, ακυρώσεις στις τουριστικές αφίξεις, πάγωμα της αγοράς κ.ο.κ.). Επιτρέψτε μου λοιπόν να τις παραθέσω παρακάτω μία-μία...

1. Εθνική ομοψυχία - ομοιομορφία

Το βλέπετε και στο χάρτη. Έχοντας παρακολουθήσει πολλές πολιτικές αναμετρήσεις, ήμουν συνηθισμένος στο ότι ο χάρτης είχε πάντα τουλάχιστον 2 χρώματα(πράσινο και μπλε ή ροζ και μπλε) με το ένα να υπερισχύει έναντι του άλλου. Εδώ όμως που έχουμε δημοψήφισμα, και σίγουρα 2 χρώματα, ο χάρτης εμφανίζει μόνο το ένα! Καταλαβαίνετε που το πάω. Όλοι, μα όλοι οι νομοί της χώρας είχαν μια πλειοψηφία υπέρ του όχι, έστω και αμυδρή. Αυτό καταρρίπτει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το επιχείρημα περί ενός διχασμού που είχε διατυπωθεί από την αντιπολίτευση... Ο κόσμος - το δείχνει και το ενιαίο χρώμα του χάρτη - ήταν ενωμένος. Κι αυτό είναι επιχείρημα που πρέπει να διατυπωθεί από την ελληνική κυβέρνηση προς τους θεσμούς.

2. Αποδυναμωμένη αντιπολίτευση

Εδώ θα ξανακοιτάξω το χάρτη, αλλά προς συγκεκριμένες περιοχές: Μεσσηνία, Λακωνία, Σέρρες. Το ΟΧΙ υπερίσχυσε και στα παραδοσιακά κέντρα της ΝΔ. Αυτό κάνει φυσικό γεγονός την παραίτηση του Αντ. Σαμαρά. Ε και στην τελική, άμα δεν μπορείς να στρέψεις υπέρ του ναι, τα κάστρα σου, καλύτερα σήκω φύγε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Όχι μόνο η κυβέρνηση εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον κόσμο, κάτι πρωτόγνωρο στην Ελλάδα των μνημονίων, αλλά και όλες οι πάλαι ποτέ παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις του τόπου αποδοκιμάζονται από πολύ κόσμο. Ακόμα και το "ξεσκόνισμα" πρώην πρωθυπουργών (είδαμε των Κ. Καραμανλή να βγαίνει, μετά από 6 χρόνια αφάνειας, και να ζητάει το "ναι" του κόσμου) δεν έπιασε. Κι αυτό λέει πολλά.

3. Τα ΜΜΕ δεν έπεισαν κανέναν, ή μάλλον, ελάχιστους

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κήρυξη της εθνικής χρεοκοπίας από το MEGA και το ΣΚΑΪ τα ξημερώματα της Τετάρτης, σε απευθείας σύνδεση με το CNN. Λογικό γεγονός το να ξεχειλίζει η σταγόνα από το ποτήρι έτσι δεν είναι; Είδαμε πολλά και διάφορα τη βδομάδα που πέρασε στην Ελληνική Ιδιωτική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση (ουπς! ΕΙΡΤ!). Από υπέρτιτλους που έγραφαν πχ "Κρίσιμες ώρες για την Ελλάδα" ή "Ελλάδα: Ώρα Μηδέν" κι άλλα τέτοια μέχρι παρουσιάστρια δελτίου ειδήσεων να ισχυρίζονται ότι όλες οι κοινωνικές ομάδες στη χώρα υποστηρίζουν το ΝΑΙ! Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, όμως, υποδεικνύει το αντίθετο. Μάλλον, απ' ότι φαίνεται, σα να μην πολυείδαμε τηλεόραση αυτή τη βδομάδα...

4. Οι περισσότεροι δεν είχαν τίποτα να χάσουν

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η επιβολή του ορίου των 60 ευρώ στις τραπεζικές αναλήψεις δημιούργησε πολλά προβλήματα στην καθημερινότητά μας και επιπροσθέτως πολλές αναταράξεις στη ζωή μας. Μπορεί να είδαμε παρόμοια κατάσταση πρόσφατα στην Κύπρο, αλλά εμείς δεν ήμασταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο, όπως φαίνεται, και πανικοβληθήκαμε. Όσοι έχουν καταθέσεις στις τράπεζες στήθηκαν στις ατελείωτες ουρές στα ΑΤΜ των τραπεζών για να σηκώσουν το πολυπόθητο 60ευρο για να μπορέσει είτε να κινηθεί, είτε να τα βάλει στο στρώμα για ώρα ανάγκης. Υπάρχει όμως τη σήμερον ημέρα κι ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού με μηδενικές καταθέσεις στις τράπεζες. Έχασε τίποτα από τα capital controls; Μάλλον όχι. Και ίσως είναι αυτό και το μεγάλο κλειδί του όχι στο δημοψήφισμα. Είτε κάποιος είχε, είτε κάποιος δεν είχε καταθέσεις στις τράπεζες είδε τα τελευταία χρόνια τα εισοδήματά του να συρρικνώνονται, να χάνει τη δουλειά του ή και το δικαίωμα σε καλύτερες εργασιακές σχέσεις, τους φόρους να αυξάνονται και το βιοτικό του επίπεδο να πέφτει κάθετα. Είναι δυνατόν, λοιπόν, κάποιος που τα έχει χάσει όλα να έχει να χάσει κάτι παραπάνω; Φυσικά και όχι. Όταν έχεις πιάσει πάτο, μόνο προς τα πάνω πας. Και το όχι έδωσε σε όσους το εμπιστεύτηκαν μια σταλιά ελπίδας. Και η Κυβέρνηση πρέπει αυτή τη σταλιά να την επιβεβαιώσει για το καλό του.