Τι να πεις γι' αυτό το ΘΡΥΛΟ;

Μπορεί να φτάσαμε στην πηγή και να μην ήπιαμε νερό, αλλά τίποτα δεν μπορεί να υποσκελίσει τη μαχητικότητα αυτών των παιδιών, που έκανε τα αδύνατα δυνατά για να φτάσει εκεί που έφτασε...

Σήμερα τα παιδιά ήταν άτυχα, αλλά εμείς για όλα αυτά που μας προσφέρατε, είναι δυνατόν να μην σας έχουμε στην καρδιά μας μετά απ' όλα αυτά που κάνατε;

Από πού να ξεκινήσω, βρε παιδιά; Από κείνη την ήττα στο ΟΑΚΑ, που σας θεωρούσαν σκοτωμένους κι αποτυχημένους, αλλά μαζέψατε τα κομμάτια σας και κερδίσατε το ένα ματς μετά το άλλο σε Ελλάδα κι Ευρώπη. Κάνατε την καλύτερη πορεία που έχει κάνει ποτέ ο Θρύλος σε top-16 (σερί 10-4), ενώ στείλατε σπίτι τους όλους τους Καταλανούς που είχανε κλείσει εισιτήρια για Μαδρίτη(3-1 τη Μπαρτσελόνα).

Επίσης, προχθές, κάνατε κάτι το εξωπραγματικό: Δώσατε ελπίδα σε όλη τη χώρα! Ναι. Μία μπασκετική νίκη έδωσε ελπίδα σε όλη την Ελλάδα, ανεξαρτήτως χρώματος. Εδώ ο Πρωθυπουργός, άφησε την ομιλία του στον Economist στην άκρη για λίγο, για να σου δώσει μεγάλο respect! (o Τσίπρας, εν τω μεταξύ, είναι ΠΑΟ).

Ακόμα και σήμερα που έκανες αυτό το 12-0, σήκωσες τον Πειραιά στα πόδια! Δεν πειράζει που είσαι άτυχος, δεν πειράζει που δεν μπήκανε τα σουτ. Δεν πειράζει αν δεν ήσουν συγκεντρωμένος. Χάνοντας σήμερα, πήρες μια μεγάλη νίκη. Κέρδισες το σεβασμό και την αγάπη όλου κόσμου και συνάμα τη δική μου.

Ένα πράγμα μόνο σου ζητώ Θρύλε μου. Γύρνα με ψηλά το κεφάλι και σήκωσε στον πειραϊκό ουρανό την κούπα του πρωταθλητή Ελλάδας, κάνοντας πράξη δύο συνθήματα της εξέδρας: "Θρύλε σ' αγαπώ κι ας μου κάνεις γκέλες" και "Και αν δεν γίνει αυτό, ... , πάντα άρρωστοι με τον Ολυμπιακό"!

Παρακάτω βάζω δύο φωτογραφίες, που ανέβασα στο Facebook μετά από τους δύο μεγαλύτερους θριάμβους του Ολυμπιακού, θυμίζοντας πόσο μεγάλη είναι η ομάδα κέρδισε η Ρεάλ...

ΥΓ 1: Θερμά συγχαρητήρια στη Ρεάλ που το άξιζε και το σήκωσε δίκαια...

ΥΓ 2: Η μικρή βοήθεια των διαιτητών στη Ρεάλ δεν χρειαζόταν όμως...

ΥΓ 3: Μη τυχόν και δω αύριο πρωτοσέλιδο "τους τσάκισε ο Ματσιούλις" και τέτοια. Θυμίζω πως την επομένη του θριάμβου επί της ρωσικής αρκούδας, μία ομάδα που φοράει πράσινα, έχανε από την Κολοσσό Ρόδου... Κάτι λοιπόν ήξερε και έφυγε ο Γιόνας...
ΥΓ 4: Μία κούπα για το Βαγγέλη τον Ιωάννου. Μόνο αυτός μπορεί να περιγράψει τέτοιες στιγμές, είτε είναι χαρούμενες είτε λυπηρές. Μακάρι η επιστροφή της ΕΡΤ να περιλαμβάνει και τον Βαγγέλαρο και τις περιγραφές του...
ΥΓ 5: Bring back coach Limniatis!

Καληνύχτα μάγκες!